Verhaal van Charlot Wissing

Door de lenzen van mijn Leica
Herinneringen van Charlot Wissing

Waarschijnlijk was het 1973. Ik verkocht na afloop van de voorstelling van Friends Follies (met o.a. Jango Edwards en Robert Hahn) in hun kleedkamer foto’s van henzelf. Ik had die foto’s een dag eerder op straat gemaakt. ’s Nachts ben ik bezig geweest met ontwikkelen en afdrukken om ze vervolgens op karton te plakken. Het was reuze spannend. Tot mijn grote geluk kochten ze aardig wat foto’s.

Waarom het theater waar zij optraden het Shaffy Theater heette heb ik me toen nooit afgevraagd. Het klopte dat dit fantastische theater de naam van de artiest droeg; interessant is het om nu de hele historie eens goed te kunnen lezen. Na het Friends-avontuur zag ik een prachtige voorstelling van Marjol Flore, die ik voor haar fotografeerde. Vaak bezocht ik het theater daarna nog om voorstellingen te zien en te fotograferen. Bijvoorbeeld verschillende voorstellingen van Will Spoor. Zo besloot hij na voorstellingen van naar ik meen Waste of Time een ‘dernière’ te doen. Een bijzondere afsluiting met banket, feestelijk gedekte tafels, zigeunermuziek en allerlei spektakel (Chaim Levano). Het Penta theater uit Rotterdam, De Groep van Rob Malasch, Valeska van Karina Holla met Pamela Koevoets en Mattias Maat en vele anderen zag ik in het Shaffy Theater door de lenzen van mijn Leica.

Nu, herstellende van mijn drama (het vergane tijdperk van de analoge fotografie), zit ik gebogen over mijn archief aangenaam te mijmeren over het Shaffy Theater, waar mijn carrière begon.